Rolls-Royce-communisten en salonsocialisten...

Gekwetst…

Oh neen ik ben niet van plan de ene of de andere ambassade in de fik te steken, zeker niet, maar ook ik kan wel eens gekwetst raken.

De ene na de andere wijzen ze me op de vele taalfouten en de onbestaande woorden die ik in mijn teksten tot leven laat komen. Ze uiten ook hun ongenoegen over mijn taalgebruik en schamen zich niet om me daar steeds weer op te wijzen. Dat recht hebben ze, al vind ik de manier waarop ze reageren alles behalve beleefd en of welopgevoed.

Ik schrijf omdat ik het graag doe en omdat het mijn geest (hersens) wat actief houdt. Ik heb nooit de pretenties gehad om een boek te schrijven of om me op een andere manier belachelijk te maken met iets dat toch onverkoopbaar zou zijn. Het zou me enkel doen aanvoelen dat “hét” in dit actieve leven voor mij écht wel gedaan, over en voorbij is.
Dus daarom, en omdat ik géén talent heb, doe ik het niet.

Ik lees graag teksten op het internet, er is heel veel te vinden wat mijn kennis kan verrijken.

Zo lees ik ook menig wat web-logs of webblogs. Bij sommige web-loggers reageer ik wel eens op hun teksten, bij anderen, die me sympathiek overkomen reageer ik wat vaker.

Ik vind het cru als men mijn manier van schrijven wil ridiculiseren. Voor mij is het, zoals eerder aangehaald, verrijkend en ontspannend.

Me tot tweemaal toe op enkele dagen tijd, in publiek, speels laten weten dat ik maar eens een boek of een essay moet schrijven, vind ik helemaal niet passen, dat is net eender als zou men aan een in een rolstoel zittende persoon zonder benen zeggen; zeg LOOP eens een blokje om…

Dat doet bij mij de deur dicht, dan is “het spel” over, gedaan, voorbij…

Over “minderheden” lullen ze alsof ze met hun gezeik en met hun aandacht voor “niet in één maatschappij willen leven” groep de kastanjes uit het vuur moeten halen…

Als puntje bij paaltje komt, en ze met al hun opgedane wijsheid écht eens iets kunnen doen voor, gelukkig nog, een minderheid, de zieken dus, dan munten ze uit in onverdraagzaamheid.

Het is DAT wat me stoort aan die salonsocialisten en Rolls-Royce-communisten , ze blaten veel maar geven géén wol. Voeg daar nog wat schijnheilige pilaarbijters, Tjeven of Kalotten, bij en het plaatje is rond.

Voila, dat wat u proefde was mijn gal, ik heb ze eens met heel veel goesting gespuugd, het lucht op.